Anders dan bij een normale lening is er bij de hypothecaire lening sprake van een onderpand. De persoon die de lening aanvraagt wordt een hypotheekgever genoemd. Dat is dus de consument die de woning koopt en daarvoor de geldlening aanvraagt. De geldverstrekker of bank wordt de hypotheeknemer genoemd. Deze krijgt het huis als onderpand. Deze krijgt het recht van hypotheek. Dat betekent dat de bank de woning kan verkopen als de hypotheekgever (de consument) niet aan de betalingsverplichtingen voldoet.
De term hypothecaire lening betekent dus niet helemaal hetzelfde als hypotheek. In de volksmond wordt het aanvragen van een hypothecaire lening echter wel "een hypotheek aanvragen" genoemd. Ook banken en geldverstrekkers noemen het zo. Maar het gebruik is niet juist. Wanneer iemand zegt: "ik heb een hypotheek" dan zegt deze persoon eigenlijk dat hij het recht van hypotheek heeft. Dus het recht om een woning te verpanden.
Omdat hypothecaire lening en hypotheek in de volksmond echter door elkaar worden gebruikt en banken en geldverstrekkers hierin bijdragen, zal het bij de meeste mensen niet bekend zijn dat deze twee dingen eigenlijk iets heel anders betekenen.