Wanneer men spreekt van de hypothecaire lening dan spreekt men over de geldlening die de consument aanvraagt bij een hypotheekbank voor de financiering van een huis. Bij deze geldlening wordt het huis als onderpand gebruikt. Dat wil zeggen dat de hypotheekbank de woning mag verkomen wanneer de consument niet aan zijn betalingsverplichting voldoet. Dit recht wordt het "recht op hypotheek" genoemd.
Dit recht op hypotheek wordt beschreven in de hypotheekakte die de consument en de hypotheekbank ondertekenen bij de aanvraag van de hypothecaire lening. Vervolgens wordt deze hypotheekakte ingeschreven bij het kadaster. Zo is altijd duidelijk wie de eigenaar van de woning is en dat de hypotheekbank het recht op verpanding heeft wanneer de consument niet aan de betalingsverplichting voldoet.
In de volksmond worden "hypotheek" en "hypothecaire lening" door elkaar gebruikt. Ook door banken. Maar de twee woorden betekenen wel degelijk iets anders.